جاکتهای بتن آرمه

جاکتهای بتن آرمه 

جاکتهای بتن آرمه زمانی به کار می روند که ستون ها دچار آسیب دیدگی جدی و یا مقاومت لرزه ای ناکافی باشند. بسته به شرایط محلی موجود، جاکتها دور تا دور ستون ها و یا فقط در یک یا چند ضلع ستون اجرا می شوند (شکل 3). در حالت هایی که اجرای جاکت بتن آرمه فقط به ارتفاع خالص طبقه محدود می شوند، مقاومت محوری و برشی ستون افزایش می یابد ولی مقاومت خمشی در اتصالات افزایش پیدا نمی کند. بنابراین توصیه می شود که جاکتها از سقف و دال های کف رد شوند.

ترمیم و بهسازی ستون بتنی

کاشت آرماتور

آسیب دیدگی ستون ها در مراحل مختلفی به چشم می خورد 

- ترکهای ریز (افقی یا مورب) بدون خرد شدن بتن یا گسیختگی آرماتورها - قلوه کن شدم سطحی بتن بدون آسیب دیدگی آرماتوربندی

- خردشدگی بتن، شکستن تنگ ها و کمانش آرماتورها | بسته به درجه آسیب دیدگی، راهکارهای مختلفی را می توان اعمال کرد. تزریق رزین، برداشتن و جایگزین کردن قطعات و به کار بردن جاکت، از جمله این راهکارها هستند..

 مرمت موضعی

تزریق رزین و ملات های رزینی فقط برای مرمت ستون هایی که بدون خرد شدن بتن و یا آسیب دیدگی آرماتورها دارای ترک ریز شده و یا پوسته پوسته شده اند، بکار می رود. میزان مرمت را می توان از مقایسه نمودارهای ( H- d) ستون اصلی و ستونی که با رزین اپوکسی مرمت شده است، کنترل کرد. نتایج چنین مقایسه ای بسیار امیدوار کننده است و تاثیر این نوع مرمت را نشان می دهد.

برداشتن و جایگزین کردن ستونهای به شدت آسیب دیده که در آنها خرد شدن بتن، پارگی تنگ ها و کمانش آرماتورهای طولی مشاهده می شود نیز امکان پذیر است. البته پیش از انجام چنین کاری، همیشه یک سیستم تکیه گاهی موقت برای تحمل بارهای مهم ستون مربوطه ایجاد می شود. لذا، اگر گسیختگی بتن صرفا سطحی باشد، فقط برداشتن جزئی و مرمت آن انجام می شود. (شکل 1)

در غیر اینصورت، اگر گسیختگی ستون کلی باشد، باید بتن قدیمی را کاملا برداشت و پس از آرماتور گذاری طولی با جوشکاری مناسب به آرماتورهای قدیمی و آرماتورگذاری عرضی نزدیک به هم، بتن ریزی کرد. (شکل ۲). لازم به ذکر است که در حالت اول، پیوستگی مناسب بین بتن قدیمی و بتن جدید کاملا ضروری است. در حالت دوم، در بسیاری از مواقع، پس از انجام عملیات موضعی یک جاکت بتنی اجرا می شود.

 

روش های مقاوم سازی سازه ها

عوامل موثر در انتخاب روش مقاوم سازی

انتخاب روش مقاوم سازی به عوامل مختلفی بستگی دارد که برخی از آنها عبارتند از :

- میزان دسترسی به محیط تیر یا ستون - ناحیه ای که باید مقاوم سازی شود - آیا مقاوم سازی، در برابر بارهای یکنواخت مورد نیاز است و یا اینکه بارهای وارده به عضو از نوع دینامیکی و به

صورت رفت و برگشت می باشد - میزان ظرفیتی که باید افزایش یابد - توانایی روش مقاوم سازی

- ملاحظات اقتصادی هر یک از آیتم های بیان شده در بالا نقش بسیار مهمی در تعیین نوع مقاوم سازی دارد.

 روش های مقاوم سازی سازه ها

معیارهای حاکم بر مرمت و تقویت ساختمان ها در تهیه هر طرح ترمیم و تقویت برای یک سازه مشخص، باید جنبه های زیر در نظر گرفته شود.

- هزینه های اولیه و هزینه های ثانویه - دوام اعضای اصلی و اعضای جدید به ویژه سازگاری آنها در مقابل مواد شیمیایی و عوامل جوی - تحهیزات، مواد و مهارت نیروی انسانی موجود - امکان کیفیت مطلوب

عدم مزاحمت برای ساکنان و امکان استفاده از ساختمان هم در هنگام عملیات و هم پس از آن - حفظ زیبایی کلی ساختمان

حفظ جلوه های معماری ساختمان های تاریخی

مدت زمان انجام عملیات - قوانین و مقررات اجتماعی

 

مقاوم سازی و بهسازی_لرزه ای فونداسیون

مقاوم سازی و بهسازی_لرزه ایفونداسیون
I- افزایش ابعاد پی
با افزایش ابعاد پی می‌توان سطح تماس بر پی را افزایش داد و از تنش‌ های اعمالی بر پی کاست که این اقدام منجر به‌ افزایش ظرفیت باربری فونداسیون می‌شود. همچنین با افزایش ابعاد فونداسیون و به دنبال آن کاهش تنش موجود در پی، نشست‌های پی خاک نیز کاهش می‌یابد. 
در شرایط مقاوم سازی_پی و ستون برای افزایش مقاومت پی موجود باید ابعاد قسمت زیرین فونداسیون را افزایش داد. در این روش فشار خاک اضافه شده باید به صورت یکنواخت به شالوده اعمال گردد.کمربند محیطی شالوده باید بار قسمت‌های فوقانی سازه را به خاک زیر آن منتقل نماید. در این حالت باید به دنبال پیوستگی کامل بین روکش بتنی و بتنپی باشیم که این امر با تمیز و مضرس کردن سطح بتن قدیم و یا استفاده از اتصالات مکانیکی به صورت میخچه امکان‌پذیر است.
در حالتی که تنها ابعاد شالوده افزایش پیدا کرده و ستون مقاوم سازی نشده باشد، بار اعمالی به قسمتهای تقویت شده باید مستقیماً به پی موجود منتقل گردد. این امر با استفاده از پاشنه یکپارچه‌ای که در محیط و زیر پی موجود قرار گرفته، محقق می‌گردد. در این راستا از آرماتورگذاری مناسبی باید در پاشنه مورد استفاده قرار گیرد مراحل اجرای راهکار افزایش ابعاد فونداسیون به شرح زیر می‌باشد:
۱- خالی کردن اطراف پی از تراز روی آن تا تراز زیر بتن_مگر به اندازه عرضی بیشتر از عرض مورد نیاز مقاوم سازی وبهسازی
۲- مضرس کردن سطح بتن در بالا و وجوه عمودی شالوده
۳- ایجاد سوراخ‌های افقی در اطراف شالوده برای کاشت شاخک (میخچه). (در صورت لزوم)
۴- اجرای بتن مگر اضافی در ناحیه افزایش ابعاد
۵- تمیز و مضرس کردن سطوح تماس اجرای چسب پلیمری بر روی سطوح نمایان پی
۶- اجرای آرماتورهای اضافی برای بتن مسلح جدید مطابق نقشه‌های اجرایی
۷- اجرای بتن جدید
۸- جدا کردن قالب‌ها و مراقبت از پی با پوشاندن سطح بتن با گونیهای خیس (هرگز نباید پی را مستقیماً با آب خیس نمود، زیرا منجر به شستن لایه‌های زیر آن می‌شود)
۹- مقاوم سازی ستون (در صورت لزوم)
۱۰- پرکردن مجدد پی ترجیحاً با خاک‌های درشت دانه در لایه‌های مختلفی که کاملاً متراکم شده باشند.
۱۱- کامل کردن کف و سنگ فرش روی پی خواهد

انجام پروژه های مقاوم سازی و بهسازی ساختمان های فولادی و بتنی

مهندس علیرضا خویه

کارشناسی ارشد مهندسی عمران - گرایش زلزله

 

انجام پروژه های مقاوم سازی و بهسازی ساختمان های فولادی و بتنی

 

شماره تماس: [phone]